Oppervlakkige Amerikaanse films
Een veel gehoorde perceptie is dat Amerikaanse films oppervlakkig zijn, skin deep. Toch zijn ze niet voor niks erg populair. Tenzij we hier aannemen dat de kijkende mens net zo oppervlakkig is als de film. Ik geloof niet in oppervlakkige mensen, deze bestaan niet. Hooguit lijken ze oppervlakkig omdat we de diepzinnigheid niet zien of omdat deze niet getoond wordt.
Ik zie zelden een film van begin tot eind, meestal stap ik ergens in het begin van het middenstuk in tot het einde van het middenstuk. Mijn ervaring is dat zowel het begin als het einde van een film weinig toevoegt. In het begin van de film is alles relatief vredig en rustig, net als op het einde. Daartussen in gebeurt het. Films zijn vooral voorspelbaar.
Oppervlakkig als tegenovergestelde van diepzinnig is iets anders.Diepzinnigheid associeer ik met wezenlijke levensvragen: wat doen we (ik) hier op aarde, wat is belangrijk, de verhouding tussen goed en kwaad enzovoort. Als ik dit nu projecteer op een gemiddelde Amerikaanse actiefilm dan schieten woorden hier in positieve zin te kort. Ze staan bol van levenslessen.
Zo begint de film vaak met een held die geen held wil zijn, hij (lees ook zij) heeft volstrekt geen ego
les 1, ego staat vooral jezelf in de weg, helden hebben het meestal niet
Hij richt zijn dagen zwijg- en eenzaam op ogenschijnlijk weinig betekenisvolle activiteiten, bijvoorbeeld houthakken. Terwijl er een potentieel in het persoon aanwezig is waarmee de wereld gered kan worden.
les 2, woorden voegen vaak niet zoveel toe
les 3, eenzaamheid brengt je net als (zie les 4)
les 4, eenvoudige vooral fysieke werkzaamheden dicht bij jezelf
Les 5, als de wereld op instorten staat is er waarschijnlijk altijd een onzichtbare held voorhanden die het fixed
Er wordt een beroep op de held gedaan, die uit teleurstelling in de medemens geen held wil zijn, door iemand waarin hij in het bijzonder teleurgesteld is maar waarvoor hij wel een zekere loyaliteit koestert.
Les 6, als je het potentieel hebt van een held dan gaat er tegen wil en dank ongetwijfeld een beroep op je gaan worden
Les 7, helden hebben net als gewone mensen waardering nodig
Les 8, ook al ben je bijzonder teleurgesteld in een persoon, je geeft niet zomaar op, was sich liebt das neckt sich
Omdat de held bewust afscheid genomen heeft van het heldendom/-ambitie en in het bijzonder teleurgesteld is in degene die het vraagt om terug te keren geef hij niet meteen een bevestigend antwoord.
Les 9, goede dingen kosten even tijd
Les 10, als er beroep gedaan wordt op heldenpotentieel dan zal erin de regel positief beantwoord worden, dus hoe groot de problemen op de wereld ook zijn, er komt altijd een held die het gaat oplossen!
De eerste 10 minuten van een film zijn nog maar voorbij. Vervolgens wordt de held meestal gedwongen met iemand samen te werken waar hij in het begin van de film een min of meer disfunctionele klik mee heeft. Aan het einde van de film vragen ze elkaar waarschijnlijk ten huwelijk. Daarnaast raakt hij nog ernstig teleurgesteld in iemand waar hij bijzonder veel vertrouwen in had, waarbij het niet onwaarschijnlijk is dat dit resulteert in een fataal handgemeen. De held overstijgt hier zijn persoonlijke gevoelens maar dient het grotere belang.
Hij krijgt ook vertrouwen in iemand die hij juist niet hoog had zitten. Uiteindelijk blijkt deze onbaatzuchtig met gevaar voor eigen leven juist het leven van de held te redden.
Misdaad blijkt niet te lonen, het geniale plan van de misdager kende toch een zwakke plek. Hoe onmogelijk de situatie ook leek, door het optimisme en het doorzettingsvermogen van de held en zijn companen is alles weer opgelost. De held en de misdager bleken elkaar meestal ook wel te kennen, beide zijn meestal wel onder de indruk van de wederzijdse capaciteiten. Beide lijken ook gevormd door het leven, tragiek heeft ze gemaakt tot wie ze zijn, de een werd er boef mee en de ander held.
Meestal eindig de film net zoals hij begint, de held richt zich weer op houthakken en zijn nieuwe levenspartner zet thee op een mooi kampvuurtje. Dan komt de man die zijn leven gered heeft nog even langs en hebben ze het er nog even over. Van euforie is geen sprake. Volgens mij zitten hier nog minstens 30 lessen in.
De Amerikaanse filmindustrie is vooral onbaatzuchtig als het gaat om haar imago. Zij neemt oppervlakkigheid op de koop toe om de wereld op hanteerbare wijze te voorzien van de lessen waar het werkelijk omgaat.
Ik zie zelden een film van begin tot eind, meestal stap ik ergens in het begin van het middenstuk in tot het einde van het middenstuk. Mijn ervaring is dat zowel het begin als het einde van een film weinig toevoegt. In het begin van de film is alles relatief vredig en rustig, net als op het einde. Daartussen in gebeurt het. Films zijn vooral voorspelbaar.
Oppervlakkig als tegenovergestelde van diepzinnig is iets anders.Diepzinnigheid associeer ik met wezenlijke levensvragen: wat doen we (ik) hier op aarde, wat is belangrijk, de verhouding tussen goed en kwaad enzovoort. Als ik dit nu projecteer op een gemiddelde Amerikaanse actiefilm dan schieten woorden hier in positieve zin te kort. Ze staan bol van levenslessen.
Zo begint de film vaak met een held die geen held wil zijn, hij (lees ook zij) heeft volstrekt geen ego
les 1, ego staat vooral jezelf in de weg, helden hebben het meestal niet
Hij richt zijn dagen zwijg- en eenzaam op ogenschijnlijk weinig betekenisvolle activiteiten, bijvoorbeeld houthakken. Terwijl er een potentieel in het persoon aanwezig is waarmee de wereld gered kan worden.
les 2, woorden voegen vaak niet zoveel toe
les 3, eenzaamheid brengt je net als (zie les 4)
les 4, eenvoudige vooral fysieke werkzaamheden dicht bij jezelf
Les 5, als de wereld op instorten staat is er waarschijnlijk altijd een onzichtbare held voorhanden die het fixed
Er wordt een beroep op de held gedaan, die uit teleurstelling in de medemens geen held wil zijn, door iemand waarin hij in het bijzonder teleurgesteld is maar waarvoor hij wel een zekere loyaliteit koestert.
Les 6, als je het potentieel hebt van een held dan gaat er tegen wil en dank ongetwijfeld een beroep op je gaan worden
Les 7, helden hebben net als gewone mensen waardering nodig
Les 8, ook al ben je bijzonder teleurgesteld in een persoon, je geeft niet zomaar op, was sich liebt das neckt sich
Omdat de held bewust afscheid genomen heeft van het heldendom/-ambitie en in het bijzonder teleurgesteld is in degene die het vraagt om terug te keren geef hij niet meteen een bevestigend antwoord.
Les 9, goede dingen kosten even tijd
Les 10, als er beroep gedaan wordt op heldenpotentieel dan zal erin de regel positief beantwoord worden, dus hoe groot de problemen op de wereld ook zijn, er komt altijd een held die het gaat oplossen!
De eerste 10 minuten van een film zijn nog maar voorbij. Vervolgens wordt de held meestal gedwongen met iemand samen te werken waar hij in het begin van de film een min of meer disfunctionele klik mee heeft. Aan het einde van de film vragen ze elkaar waarschijnlijk ten huwelijk. Daarnaast raakt hij nog ernstig teleurgesteld in iemand waar hij bijzonder veel vertrouwen in had, waarbij het niet onwaarschijnlijk is dat dit resulteert in een fataal handgemeen. De held overstijgt hier zijn persoonlijke gevoelens maar dient het grotere belang.
Hij krijgt ook vertrouwen in iemand die hij juist niet hoog had zitten. Uiteindelijk blijkt deze onbaatzuchtig met gevaar voor eigen leven juist het leven van de held te redden.
Misdaad blijkt niet te lonen, het geniale plan van de misdager kende toch een zwakke plek. Hoe onmogelijk de situatie ook leek, door het optimisme en het doorzettingsvermogen van de held en zijn companen is alles weer opgelost. De held en de misdager bleken elkaar meestal ook wel te kennen, beide zijn meestal wel onder de indruk van de wederzijdse capaciteiten. Beide lijken ook gevormd door het leven, tragiek heeft ze gemaakt tot wie ze zijn, de een werd er boef mee en de ander held.
Meestal eindig de film net zoals hij begint, de held richt zich weer op houthakken en zijn nieuwe levenspartner zet thee op een mooi kampvuurtje. Dan komt de man die zijn leven gered heeft nog even langs en hebben ze het er nog even over. Van euforie is geen sprake. Volgens mij zitten hier nog minstens 30 lessen in.
De Amerikaanse filmindustrie is vooral onbaatzuchtig als het gaat om haar imago. Zij neemt oppervlakkigheid op de koop toe om de wereld op hanteerbare wijze te voorzien van de lessen waar het werkelijk omgaat.
Reacties