Elk decennium een nieuwe mondiale bedreiging
Laatste hoorde ik een nieuwsbericht dat de behoefte aan psychologische hulp sterk gaat toenemen als gevolg van de financiële crisis. Deze toenemende behoefte bestaat niet alleen bij mensen die ook daadwerkelijk geraakt worden. Het idee opzichzelf is voor velen voldoende deprimerend om hierdoor persoonlijk in de mineur te geraken. Omdat het mis loopt in de binaire virtuele wereld van 1-en en 0-en raakt het persoonlijk welbevinden in het geding. Virtuele verliezen verdampen virtueel en al heb je nooit een cent belegd je voelt je toch plaatsvervangend niet lekker.
Zwartgalligheid viert hoogtij. De omvang van de economische crisis is erger dan ooit. Zo erg, daar kan je je gewoon niks bij voorstellen. We zijn er nog lang niet. Dit is nog maar het topje van de ijsberg.
Over ijsbergen gesproken. Laten we ook het milieu niet vergeten. Ging het nog alleen maar om zure regen en een gaatje in de ozonlaag. Tegenwoordig hebben we global dimming en global warming. Onomkeerbare, elkaar in standhoudende en zichzelf versterkende processen. Blijkt dat je global dimming niet moet oplossen voordat je global warming hebt opgelost om het niet nog warmer te laten worden, als dat maar goed gaat. Onderzoek na onderzoek toont aan dat het nog erger is dan we dachten. Ik hoorde laatst zelfs al dat het Co2 probleem peanuts is als er een bepaald soort gas uit de zee bodem vrijkomt. Moet je toch na gaan, is de situatie al onvoorstelbaar erg wordt deze nog onvoorstelbaarder erger. Dat is toch allemaal niet normaal meer.
Ik denk overigens ook dat er wel wat mis is met het milieu. Ik heb inmiddels de meeste lampen bij ons thuis vervangen door spaarlampen, zelfs 1 led-lamp en ik rijd een A-label.
Maar wat ik een erg relativerende gedachte vind is dat we elk decennium een nieuw probleem ervaren waaraan we collectief denken ten onder te gaan. Ik ben benieuwd wat we hierna krijgen.
Zwartgalligheid viert hoogtij. De omvang van de economische crisis is erger dan ooit. Zo erg, daar kan je je gewoon niks bij voorstellen. We zijn er nog lang niet. Dit is nog maar het topje van de ijsberg.
Over ijsbergen gesproken. Laten we ook het milieu niet vergeten. Ging het nog alleen maar om zure regen en een gaatje in de ozonlaag. Tegenwoordig hebben we global dimming en global warming. Onomkeerbare, elkaar in standhoudende en zichzelf versterkende processen. Blijkt dat je global dimming niet moet oplossen voordat je global warming hebt opgelost om het niet nog warmer te laten worden, als dat maar goed gaat. Onderzoek na onderzoek toont aan dat het nog erger is dan we dachten. Ik hoorde laatst zelfs al dat het Co2 probleem peanuts is als er een bepaald soort gas uit de zee bodem vrijkomt. Moet je toch na gaan, is de situatie al onvoorstelbaar erg wordt deze nog onvoorstelbaarder erger. Dat is toch allemaal niet normaal meer.
Ik denk overigens ook dat er wel wat mis is met het milieu. Ik heb inmiddels de meeste lampen bij ons thuis vervangen door spaarlampen, zelfs 1 led-lamp en ik rijd een A-label.
Maar wat ik een erg relativerende gedachte vind is dat we elk decennium een nieuw probleem ervaren waaraan we collectief denken ten onder te gaan. Ik ben benieuwd wat we hierna krijgen.
Reacties