Eén met de koe
Er is weinig mooier dan hardlopen op de vroege ochtend, de lucht lijkt schoner en er heerst volmaakte rust. Eén van mijn vaste routes begint met een fietspad met aan beide kanten mooie oude bomen (soort weet ik niet, ik lette nooit op bij biologie). Vervolgens gaat de route over in een pad met betonplaten (a so to say; agriculturial highway) met volgens mij dezelfde bomen aan weerszijden. Dit pad slingert tussen een paar van de mooiste boerderijen van Friesland.
De eerste uitdaging die je hebt als je begint met lopen is het vinden van je cadans. Dit lukt niet altijd, soms weet je al snel of het fysiek een hour of power wordt of dat je gaat lopen als een natte krant. Maar 30 april ging het helemaal goed. Aan alles was te zien dat het zomers ging worden. De dauw hing nog over het land, het vocht in de lucht helpt voor de bescheiden nadorst van de avond ervoor. Zo hier overnadenkend zag ik een kudde koeien in het weiland. Ik zag ze gras eten en in één keer begreep ik waarom een koe dit zo lekker vindt.
Het gras was lang, mooi groen en vooral vochtig door de dauw. Vertaalt naar mensentaal moet dit ongeveer hetzelfde zijn als elke avond haute cuisine en dan in een zodanige hoeveelheid dat dit niet van je tafel waait. Pure overvloed dus. Het is slechts in het referentiekader van de mens dat elke dag gras eenzijdig is. De koeien aten volstrekt ontspannen en er werd niet geloeid. Als er geen serieuze aanleiding is om te loeien dan doet een koe dit, in tegenstelling tot de mens, niet.
De koe kijkt vanuit haar kudde naar de wereld om haar heen, ze zitten altijd eerste rang. De mens vliegt, rijdt, fietst en loopt aan ze voorbij. Er is één plek in het gezichtsveld van de koe die haar bijzondere aandacht verdient. De prachtige kop hals romp boerderij, het winterverblijf. Het bestaan is overzichtelijk, eenvoudig en goed. Of tot de enkels in het gras of in de warmte van de romp van de boerderij.
Stel dat je de koe alleen maar zou kunnen zien vanuit haar verdienstelijke rol in de voedselketen. In dit opzicht is de koe namelijk tamelijk ingenieus en nuttig. Ze mengt gras en water tot de basis voor sublieme zuivel en ultiem tot malse biefstuk. Hoe dubbel kan je als mens zijn. Je verbonden voelen met de koe en toch niet willen dat zij haar rol als food processing unit opgeeft.
De eerste uitdaging die je hebt als je begint met lopen is het vinden van je cadans. Dit lukt niet altijd, soms weet je al snel of het fysiek een hour of power wordt of dat je gaat lopen als een natte krant. Maar 30 april ging het helemaal goed. Aan alles was te zien dat het zomers ging worden. De dauw hing nog over het land, het vocht in de lucht helpt voor de bescheiden nadorst van de avond ervoor. Zo hier overnadenkend zag ik een kudde koeien in het weiland. Ik zag ze gras eten en in één keer begreep ik waarom een koe dit zo lekker vindt.
Het gras was lang, mooi groen en vooral vochtig door de dauw. Vertaalt naar mensentaal moet dit ongeveer hetzelfde zijn als elke avond haute cuisine en dan in een zodanige hoeveelheid dat dit niet van je tafel waait. Pure overvloed dus. Het is slechts in het referentiekader van de mens dat elke dag gras eenzijdig is. De koeien aten volstrekt ontspannen en er werd niet geloeid. Als er geen serieuze aanleiding is om te loeien dan doet een koe dit, in tegenstelling tot de mens, niet.
De koe kijkt vanuit haar kudde naar de wereld om haar heen, ze zitten altijd eerste rang. De mens vliegt, rijdt, fietst en loopt aan ze voorbij. Er is één plek in het gezichtsveld van de koe die haar bijzondere aandacht verdient. De prachtige kop hals romp boerderij, het winterverblijf. Het bestaan is overzichtelijk, eenvoudig en goed. Of tot de enkels in het gras of in de warmte van de romp van de boerderij.
Stel dat je de koe alleen maar zou kunnen zien vanuit haar verdienstelijke rol in de voedselketen. In dit opzicht is de koe namelijk tamelijk ingenieus en nuttig. Ze mengt gras en water tot de basis voor sublieme zuivel en ultiem tot malse biefstuk. Hoe dubbel kan je als mens zijn. Je verbonden voelen met de koe en toch niet willen dat zij haar rol als food processing unit opgeeft.
Reacties