Hogere sfeer
Ik schrijf hier alleen nog iets als er in mijn denken een wezenlijk nieuw inzicht is ontstaan. Dat inzicht gaat deze keer over het denken zelf. De denkwereld waar in je oneindig ver kan reizen. Want met elke nieuwe gedachte wordt de ruimte groter. Je kan alles telkens opnieuw bekijken en alle voorgaande inzichten ter discussie stellen en aan de kant vegen op zoek naar het grote begrip van het alles. Maar er is één gruwelijk groot maar geraffineerd en daardoor bijna onzichtbaar probleem met denken. Een probleem wat nog veel erger is dan onze per definitie fragmentarische blik op zaken en de misvatting dat onze eigen visie op de zaak niet minder is dan de zuiverste onomstootbare logica. Was dat het maar, dan was het maar half zo erg. Het gaat erom dat onze wereld van denken zweeft in een oneindig veel keren groter universum waar onze logica geen enkele grip heeft. Het is de scheidslijn van de wereld van het denken naar het universum van het geloven. Waar het ...
