Hersenen, denken en het voortbrengen van kennis

Over de werking en de functie van hersenen zijn net als over denken en kennis boeken vol geschreven. We weten er nog steeds niet alles van of misschien juist wel weinig. Afgezien daarvan is het van belang of dat wat ervan geweten wordt of dit door velen of door weinigen geweten wordt. Dit laatste is niet wenselijk gezien het nut dat we toe kennen aan hersenen, denken en kennis in relatie tot ons dagelijks functioneren en levensgeluk. Iedereen zou moeten weten wat hun functie en werking is. Basale en cruciale kennis over de functie en de werking is voldoende. Gaat het hier echter mis dan zorgt dit voor, om een understatement te gebruiken, voor ongemak en ongenoegen. Een vraag die mij in dit verband bezighoud is of hersenen en denken (in context van dit artikel als 1 beschouwd) de bron zijn van kennis (in de meeste ruime zin) of dat ze slechts maar daarom niet minder van belang een kennisverwerkende functie hebben. Een reactie hierop zou kunnen zijn dat het evident is dat de hersenen slechts verwerker zijn omdat alle kennis die we hebben ergens opgedaan is; op school, in een boek, in de opvoeding of ervaringen. Dit is m.i. grotendeels waar maar elke theorie of kennisdeel wat op deze manier op ons overgedragen is moet ergens een bron kennen. Zijn de elementen van de formule van Einstein ontstaan in zijn hersenen of kwam het toch ergens anders vandaan en dan anders dan een boek of andere voor de hand liggende kennisbronnen. Los van deze discussie ben ik er van overtuigd dat de individuele kennis (of de hersenen deels de bron zijn of niet) groter is dan de som die je kan verklaren uit deze voor de hand liggende kennisbronnen.

Het is lijkt mij pas zinvol om gebruiksaanwijzingen voor optimaal gebruik te lezen als de basisfunctie van de hersenen duidelijk zijn. Het verschil tussen hersenen als bron of als verwerker van kennis schets volgens mij een totaal ander uitgangspunt. Als hersenen de bron zijn van de kennis dan is de hoeveelheid kennis gebonden aan persoon van wie de hersenen zijn. Zijn de hersenen slechts de verwerker en niet de bron dan betekent dit dat de kennis of de ingrediënten van de kennis buiten de hersenen en de persoon aan wie ze toebehoren afkomstig is. In dit geval zou iedereen wellicht gebruik kunnen maken van dezelfde totale kennis die is en wordt het interessant om te kijken wat bepaald of je meer of minder ter beschikking hebt. Zijn de hersenen de bron van de kennis dan beschik ik min of meer toevallig over bepaalde kennis en iemand anders toevallig over andere bepaalde kennis. Ik kan dan niet zondermeer beschikken over de kennis van de ander en andersom. Uiteindelijk blijven beide scenario's (net zo als alles) theoretische denkkaders. Beide kunnen de werkelijkheid wellicht benaderen maar hoe stel je dat ooit vast. En waarom zou je het vast willen stellen als je er zo ook van kunt profiteren. Ik kies daarom voor denkkaders waar ik mij het beste bij voel en die de meeste antwoorden geven op vragen die ik heb.

Ik ben, deels geïnspireerd op de theorie van zero point fields, ervan overtuigd geraakt dat kennis buiten onszelf staat. Deze theorie gaat ervan uit dat letterlijk alles in het kleinste deel uit hetzelfde bestaat. Dit kleinste deel is energie. Kennis van welke aard dan ook bestaat dus ook uit deze energie. Alles wat ooit bedacht is en wat nu in de toekomst bedacht zal worden bestaat hierin. De omvang is niet in een menselijke maat vast te stellen. Iedereen kan over dit gigantische kennis potentieel beschikken. De kennis is van niemand maar niet iedereen maakt er in gelijke mate gebruik van of kan er wellicht in gelijke mate gebruik van maken (dit laatste ben ik nog niet helemaal uit, ik vermoed dat EQ hier belangrijker is dan IQ). Als de kennis onbeperkt is en in principe voor iedereen even toegankelijk dan wordt het interessant om te bedenken wat je wel of niet moet doen om er maximaal gebruik van te maken. Het belangrijkste hierin is dat je jezelf ontdoet van al je vaste opvattingen/paradigma's, normen en maatstaven. Je moet bewust zijn van al deze filters die je blik op de werkelijkheid bepalen en alles zeggen over je eigen waarheid maar niet over wat feitelijk is. En dit betekent niet dat je als een mediterende monnik door het leven moet gaan, de hypotheek moet gewoon betaalt worden. Gebruik de filters die je dienen op alle vlakken en dus ook om je te handhaven in het dagelijks leven. Soms moet je kiezen voor één opvatting van de waarheid. Hetzelfde geldt voor je ego, dit staat in de weg als het gaat om puur te ervaren wat is. Maar dit betekent niet dan een ego overbodig is. 6 miljard mensen worden toch niet standaard uitgerust met een ego als juist deze het geluk in de weg staat, welk een kwelgeest zou dit bedenken? Het is voldoende om je bewust te zijn van al je creaties en ego om in contact te komen met de kennis die is. De volgende stap die al belangrijk bevorderd is door de eerste stap (het geeft veel rust als je los bent van je eigen per definitie beperkende denkbeelden) is om af stemmen op de golflengte van de kennis. Energieën hebben frequenties en een amplituden en zijn van invloed op elkaar. Mensen die ook onder de noemer “alles” vallen en dus in essentie ook uit energie bestaan hebben dus ook frequenties en amplitudes. In hersenen zijn deze golven goed waar te nemen met de juiste apparatuur. Afhankelijk van de staat waarin we verkeren (stress, normale ontspanning, diepe ontspanning, meditatie of trance) variëren deze golven van hoog en frequent in een stress situatie tot bijna vlak in een staat van trance. Van kennis als energie wordt aangenomen (neem ik aan) dat deze een lage frequentie en lage amplitude kennen. Hoe dichter je eigen energie frequentie en amplitude liggen bij die van kennis hoe groter de toegang. Iedereen kent van die momenten van ontspanning op zijn vakantie dat alles volkomen helder en duidelijk is. Dit is een moment waarin je energie afgestemd is op de frequentie van intelligentie.

Zoals ik aangaf moet een theorie mij aanspreken en antwoord geven op de meeste van mijn vragen. De theorie dat kennis een soort energieveld is verklaart voor mij collectief bewustzijn, helderziendheid en telepathie. Alle drie zijn kennisgerelateerde onderwerpen. Iedereen heeft toegang tot hetzelfde energieveld en dit energieveld heeft ook toegang tot ons verklaart collectief bewustzijn. Een helderziende is goed in staat te focussen op bepaalde energievelden. Helderzienden zijn volgens mij ook vaak a-typische figuren die niet aan de heersende normen en maatstaven voldoen, ze hebben van nature minder filters die hun zicht beperken. Telepathische communicatie zie ik als twee mensen die focussen op dezelfde kennis velden.

Als ik denk aan deze gigantische hoeveelheid kennis en de toegang die wij hiertoe hebben dan realiseer ik mij hoe beperkt mijn eigen kennis is ten opzichte van de kennis die is en er komt mij een spreekwoord in gedachte welke ik niet letterlijk kan reproduceren maar ongeveer als volgt gaat:

“heb geen angst voor wat je niet kan
maar
juist ontzag voor de mogelijkheden van je onbeperkte potentieel”